یک نیمه از خزانی و یک نیمه از بهار

مدّاح هیچ شاه و گدایی نبوده‌ایم

 

 

گفتند رخت شعر به دربار می‌کشیم
ما پشته‌های خار به بازار می‌کشیم

 

تیر زمانه بر دل آزاده می‌رسد
شادیم از اینکه حسرت بسیار می‌کشیم!

 

صد بار در تلافی آن زخم می‌خوریم
از پای نارفیقی اگر خار می‌کشیم

 

راه صواب، قطع نگاه از دو عالم است
با این گناه از همه آزار می‌کشیم

 

بر سر در خرابهٔ دنیا نوشته‌ایم-
با خط سرخ و این همه را جار می‌کشیم:

 

مدّاح هیچ شاه و گدایی نبوده‌ایم 
خواری نمی‌کشیم اگر خار می‌کشیم!